macam poyo jek..

seminggu aq dok umah tanpe membuat ape2, oh, bahagia nye cuti.. tp lame2 naik boring plak.. bgn tdo, men ngn rabbit, t taw2 trtido same ngn diorang.. ape la nk jadi.. so, nak di jadikan cerite, aq mnyelongkar post2 lame aq kt blog.. lalu terjumpe la one post ni, ni kire post kenangan la kot.. once aq dah btol2 ready ngn si die.. aq attachkan sekali link nye spt di sebelah : yes-im-ready

aq terkilan jugak mase si die ckp ngn aq ari tu "syafiq de bc post blog farah y lpas2, ntahlah, rase sday, jeles kot" ya, aq stat join blog january 2010, mse tu aq knl si die as a fren, aq msj die utk luah perasaan, kitorg jrg sgt msj, tp the most valuable memories y aq can't be forget is tiap kali msj, die akn tulis, "Assalamualaikum my princess.." =) sweet kan mr. prince aq ni, thats why la aq gelar si die my dear prince.. even kitorg jrg sms but, this panggilan x pnah lekang pon.. nothing much la issue y kitorg slalu bualkan, just, tnye2 kaba, x pnah masuk bab hati n perasaan pon. sampailah satu hari tu, si die marah aq, "bole x lpas ni farah x msj syafiq lagi n cerite pasal farah ngn bf farah, syafiq dah x nak dengar dah lagi. lame2 syafiq yg sakit hati" lbih kurng cm ni la yat die, n this is 1st reason n 1st time die wat aq nangis.. lame gak aq x msj die pas kjadian tu.. later, aq ter fikir sendiri, dan aq faham nape die marah aq.. 

my dear prince, Thanks sbb marah saya.. awk mnyedarkan saya y saya syang awk..